நம்பிக்கை (பிப்ரவரி 14 க்கான கதை)

நம்பிக்கை (பிப்ரவரி 14 க்கான கதை) சூபி ஞானியான ஜுன்னேய்த்தின் மீது நம்பிக்கை வைத்திருந்த ஒரு சீடர், ஒரு நாள் காட்டில் வேட்டை ஆடச் சென்றபோது, தூரத்தில், ஜுன்னேய்த்தின்  அருகில் முகத்திரை அணிந்த ஒரு இஸ்லாமியப் பெண் அமர்ந்து, மதுவை ஒரு கோப்பையில் அவருக்காக ஊற்றிக் கொண்டிருப்பதைக் கண்டு ஜுன்னேய்த் ஒரு ஏமாற்றுக்காரர் என்ற முடிவுக்கு வந்தான். அவனைக் கவனித்த ஜுன்னேய்த் அவனை அருகே அழைத்தார். அவன் முகக்குறிப்பை அறிந்த ஜுன்னேய்த் அப்பெண்ணின் முகத்திரையை விலக்கினார். அப்பெண் அவரது தாயார். ஜுன்னேய்த் கூறினார்,''நீ கற்பனை செய்த அழகான பெண் எங்கே? உன்னால் ஒரு மூதாட்டியைக் கற்பனை செய்ய முடியுமா? இங்கே வந்து இந்தப் புட்டியை எடுத்து ருசித்துப்பார்.சுத்தமான தண்ணீர். மது அல்ல. புட்டி மட்டும் மது இருந்த புட்டி.'' சீடன் மன்னிக்கும்படி அவர்காலில் விழுந்தான்....

மேலும்படிக்க... »

கடவுள் கொண்டு வந்த கைப்பெட்டி

கடவுள் கொண்டு வந்த கைப்பெட்டி மனிதனொருவன் தான் இறக்க போகிறோம் என   உணர்ந்த போது கடவுள் ஒரு கைப்பெட்டியுடன் அவனருகில் வருவதை  கண்டான். அவனருகில் வந்த கடவுள் சொன்னார் “மனிதனே உனது காலம் முடிந்து விட்டது.என்னுடன் வா” சற்று வியப்படைந்த அவன் ‘என்னது இப்போதா, இவ்வளவு சீக்கிரமாகவா? எனக்கு பல எதிர்காலத் திட்டங்களும்,கடமைகளும் உள்ளன அதை முடித்து விட்டு வருகிறேன்,..’ என்றான். ‘இல்லை இதுதான் உனது நேரம். வா என்னுடன்.’ என்றார் கடவுள். கடவுளின் கையில் கைப்பெட்டியை பார்த்து அவன் கேட்டான் ‘இதில் என்ன இருக்கிறது?’ ‘இதில் உனக்குரியது  இருக்கிறது ‘என்றார் கடவுள். என்னுடையது என்றால் எனது  சொத்துக்களா?,எனது உடைகளா?  பணமா?,பொருட்களா? என கேள்விக் கேட்டான் அவன். “அவையெல்லாம் உனதல்ல இந்த பூமிக்குரியவை” என்றார்...

மேலும்படிக்க... »

சொர்க்கம்

கிராமத்தின் ஆற்றோரமாய் குடில் அமைத்து தன் சிஷ்யர்களுடன் தவம் செய்து வந்தார் வான்ஷங் ஞானி. தவத்தினூடே வான்ஷங் தன் சிஷ்யர்கள் மற்றும் அந்த கிராம மக்களுக்கு ஆன்மீக போதனை களையும் தனக்கு கிடைக்கும் பொருட்களைக் கொண்டு தான தருமங்களையும்   செய்து வந்தார். அதே கிராமத்தின் ஆற்றோரமாய் எதிர் பக்கத்தில் நாத்திகன் ஒருவன் குடிசை கட்டி வாழ்ந்து வந்தான் அவன் வான்ஷங் ஞானி கருத்துக்களுக்கு எதிராக “கடவுள் இல்லை. நமது வினைகளுக்கும், நமது ஏற்றத்தாழ்வுக்கும்  நாமே காரணம், நாமே விடை என அந்த கிராம மக்களுக்கு கூறியும் தன் பிழைப்புக்காக விவசாயமும் செய்து வந்தான். எதிர் எதிராக இவர்களது இருவேறு கருத்துக்களை தினமும் கேட்டுக்கொண்டிருந்த அக்கிராம மக்கள் பலர் வான்ஷங் ஞானியை தரிசித்தும் சிலர் நாத்திகனிடமும் பேசி வந்தனர். காலம் கடந்தது. சொர்க்கத்தின்...

மேலும்படிக்க... »

சறுக்கல் வலி

பசியாய் வந்தவன் கடையில் வாழைப்பழமொன்றை காசுக்கொடுத்து வாங்கினான். பழம் சாப்பிட்டுப் பாவி பாதையில் தோலைத் தூக்கி எறிந்தான். எடுப்பாய் துடிப்பாய் மிடுக்காய் வந்தவனொருவன் இளம்கன்னிகளை கோலமிட்டு பாதை கவனம் கொள்ளலாமல் தோல் மேல் கால்வைத்தான். தடாலடியாய் வழுக்கி விழுந்தான். தட்டித் தடவி எழ முயன்றான் யாரும் பார்க்கக்கூடாதென்று. தள்ளி நின்ற ‘பெரிசொன்று’ பார்த்து வரக்கூடாதா என்றது. வலியோடு வான்பார்த்தவனை மங்களப் பெண்ணொருத்தி காலை உதறிக்கொளென்றாள். “ஐயோ பாவமென்று” “இச்”க் கொட்டினாள் கன்னியொருத்தி. கல்லூரி காரிகை இளமை குறும்போடு   ‘களுக்’கென்று குலுங்கினாள் கண்ணால் ஏளன மொழியிட்டாள் வழுக்கி விழுந்தவனை பார்த்து. கன்னியர்களை கண்டக் கோலத்தில் வாழைப்பழத்தோல் வழுக்கி விழுந்தவன் வெட்கி சுற்றும்முற்றும்...

மேலும்படிக்க... »

எழுத்து சுதந்திரம் -மாதொருபாகன்

நான் நாவல்களை படித்து கிட்டத்தட்ட சுமார் 30 வருடங்கள் ஆகின்றன.சிறுவயதில் பள்ளிக்கூட புத்தகம் ஆரம்பித்து பத்தாம் வகுப்பு வரை துணைப் பாடல்நூலில் வரும் கதைகளையே அதுநாள் மட்டும் படித்து அறிந்தேன் பின் எழுத்தாளர்கள் சுஜாதா, புஷ்பாதங்கத்துரை,ராஜேஷ்குமார்,ராஜேந்திரகுமார் ஆகியோரின் கதைகள்  என சில வருடங்கள் படித்தேன். அதன் பின்னே கதைகள் நாவல்கள் படிக்க அதிக  நாட்டமும்  நேரமும் இல்லை. தவிர்த்தே வந்தேன்.கிட்டத்தட்ட 25 வருடங்களுக்குப்பின் நான் வலைப்பூவை ஆரம்பித்தப் பின் ஒருப்பக்க கதைகளையும், ஆன்மீக,அறிவார்ந்த,தத்துவ கதைகளை படிக்க ஆரம்பித்தேன். அதுவும் மஹாபாரதம் முழுமையாக படித்தபின்(ஒரு வருடமாக)  அந்த ஆர்வம் அதிகமானது. மஹாபாரதத்தில் வரும் துணைக் கதைகளை சிலர் சமூகக் கதைகளாக மாற்றி எழுதி இருந்ததை அறிந்தேன். அதனை பாக்யா,ஆனந்த் விகடன்,குமுதம்,கல்கி...

மேலும்படிக்க... »